Historia pałacu

Lata 30- te XIX w. zapoczątkowały rozwój Ciechocinka jako uzdrowiska. W 1836 roku urządzono pierwsze łazienki, czyli zakład przyrodoleczniczy w tzw. „austerii rządowej” ( w dzisiejszym Parku Zdrojowym).  Intensywny rozwój Ciechocinka spowodował, że zaistniała potrzeba zwiększenia możliwości wykonywania zabiegów kuracyjnych i w roku 1910 zapoczątkowano budowę Łazienek II. Zaprojektował je architekt Waldemar Fedders, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Fedders zaprojektował także muszlę koncertową w Parku Zdrojowym.163043

Budynek Łazienek II zaprojektowano w stylu romańskim. Wzniesiony został na rzucie prostokąta z wydatnym ryzalitem w części środkowej oraz mniejszymi ryzalitami po bokach. Mniejsze ryzality zakończone są krenelażem. Na parterze Łazienki posiadały kabiny do kąpieli borowinowych oraz  błotnych z dwudziestoma czterema emaliowanymi wannami. Błotne kąpiele urządzone zostały – na wzór rosyjski – z oddzielnymi kabinami do odpoczynku. Na piętrze odbywały się kąpiele solankowe, znajdowało się tam sześćdziesiąt wanien. W nowym pawilonie urządzono oddział elektroleczniczy.  Jedna z sal zabiegowych przeznaczona była na helioterapię – leczono przy pomocy lampy kwarcowej i lampy sollux. W kolejnych , mieściły się aparaty do kąpieli elektrycznych, aparaty do leczenia gorącym powietrzem, aparaty do rozgrzewania jamy brzusznej. Resztę sal przeznaczono na diatermię cieszącą się wtedy dużym powodzeniem. Prawe skrzydło Łazienek stanowiła łaźnia parowa. Rok 1928 – to przebudowa lewego skrzydła budynku. Poddasze zostało wyposażone w lukarny, umieszczono tam pokoje dla kuracjuszy. Od strony południowej podniesiono dach i doświetlono korytarz oknami. W latach 1959-63 zmieniono wystrój wejścia głównego, dobudowano pokoiki na półpiętrze, przebudowano hol, od strony podwórza dobudowano dwa nowe ciągi w celu poprawienia funkcjonowania zabiegów borowinowych. W pierwszej części znajdowały się zbiorniki borowinowe, w drugiej kabiny.
Obiekt został wpisany do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Bydgoszczy 59/496/A z dnia 23.11.1964 roku.

194503Obiekt funkcjonował nieprzerwanie do końca lat 80 XX wieku. Po tym okresie w wyniku braku nakładów na jego utrzymanie stan techniczny ulegał dewastacji.  W latach 90 XX wieku utworzono z Przedsiębiorstwa Uzdrowiska Ciechocinek, publiczną spółkę kapitałową, która na początku XXI wieku, szukała inwestorów skłonnych kupić tą jak również inne zrujnowane już obiekty zabytkowe, w tym Łazienki III. Ciekawostka jest że w owym okresie na sprzedaż oferowany był również zrujnowany basen solankowy- największy w Europie, który doczekał się również inwestora.

Wiele zabytkowych nieruchomości, które niegdyś stanowiły jedna całość zostały podzielone na wiele mniejszych działek. Nie zawsze logicznie pod względem potencjalnego przeznaczenia i nowoczesnych funkcji.

W 2003 roku nieruchomość została kupiona przez spółkę rodzinną z Warszawy, która do końca 2004 roku odrestaurowała obiekt, odtwarzając jednocześnie wnętrze korespondujące z architekturą obiektu. We wnętrzu znajduje się szereg elementów z drewna mahoniowego w stylu angielskim, zachowana została oryginalna zabytkowa mozaika na fragmentach podłogi parteru w stylu lat 20 XX wieku – podobną można znaleźć w kawiarni hotelu Bristol w Warszawie przy Krakowskim Przedmieściu.

Obiekt Łazienki II odkąd znajduje się w rękach prywatnych nigdy nie korzystał ze środków publicznych w jakiekolwiek formie, nigdy nie otrzymał grantów, zwolnień czy ulg z ministerstwa kultury, czy z urzędu miasta, które inkasowało za obiekt jedną z najwyższych stawek podatkowych w podatku od nieruchomości w Polsce.339469

Od sierpnia 2013 roku obiekt przeszedł zmianę operatora, remont wnętrza wraz ze wymianą i uzupełnieniem wyposażenia.